موضوع تحقیق :(( منابع آب استان بوشهر))

موضوع تحقیق :(( منابع آب استان بوشهر))

برای مشاهده به ادامه مطلب بروید

آبهاى سطحى

آبهاى سطحى استان بوشهر شامل رودخانه‏هاى دایمى، فصلى و اتفاقى مى‏باشد که به عنوان بخشى از حوضه آبریز خلیج فارس عمل مى‏کنند.

تمامى رودها در اوایل بهار طغیان مى‏کنند و بیشتر آنها به علت شرایط خاص اقلیمى به صورت فصلى و اتفاقى بوده و از بین آنها رودخانه‏هاى «مُند»، «دالکى» و «شاپور» دایمى مى‏باشند.

رود مُند

سرچشمه این رود کوه انار واقع در 28 کیلومترى شمال شرقى کازرون است و از تلاقى رودخانه‏هاى فیروز آباد (حنیفقان)، قره آغاج، دشت پلنگ، سیمکان و شور مکان تشکیل مى‏شود.

رود مند از دهستانهاى شنبه و درویشى گذشته وارد بوشهر مى‏شود و پس از مشروب کردن اراضى اطراف در شمال زیارت، به خلیج فارس مى‏ریزد.

این رود 685 کیلومتر طول دارد و نامهاى محلى آن کارزین، بار، درگاه، شیرین و کوار است.

رود دالکى

این رود از ارتفاعات بین دریاچه فامور و دشت ارژن سرچشمه گرفته و داراى چند شعبه مهم است. شعبه اصلى موسوم به دالکى در شرق، دیگرى موسوم به شاپور و شیرین در شمال که در کولال به هم رسیده، از رود حلّه گذشته به خلیج فارس مى‏ریزد.

رود دالکى 285 کیلومتر طول دارد و نامهاى محلى آن که سرخون، جره، شیرین و شور است.

سد شبانکاره در نزدیکى بخش سعد آباد بر روى این رودخانه احداث شده است.

رود شاپور

رودخانه شاپور از کازرون به سوى استان بوشهر جارى است و قسمتى از دهستان شبانکاره را مشروب مى‏سازد.

رودخانه حلّه

این رود در محل درودگاه از تلاقى دو رودخانه دالکى و شاپور به وجود آمده و پس از عبور از دهستان حلّه وارد خلیج فارس مى‏شود.

رودخانه اهرم

این رود از ارتفاعات کلمه و فاریاب و خاییز سرچشمه گرفته و پس از مشروب کردن شهر اهرم از تل احمدى مى‏گذرد و در جنوب جزیره شیف به خلیج فارس مى‏ریزد. آب این رود شور و غیر قابل شرب است.

رودخانه شور

رود شور از ارتفاعات گچ ترش و کلاه فرنگى سرچشمه مى‏گیرد و از حد فاصل دهستان حیات داود شبانکاره گذشته و در خور مزین وارد خلیج فارس مى‏شود. جریان آب آن دایمى و شور است.

دریا (خلیج فارس)

یکى دیگر از منابع آب این استان، آب خلیج فارس است. سراسر جنوب و غرب این استان در کنار خلیج فارس است. وجود این آبها، در وضع آبهاى زیرزمینى خصوصا چاه‏هاى کم عمق استان تأثیر زیادى دارد.

در سواحل و بنادر و بخشى از سطح استان، بسیارى از چاه‏ها پس از مدتى آبدهى، در اثر ارتباط با آب دریا، شور و غیر قابل استفاده مى‏شوند. در بعضى نقاط با شیرین کردن آب دریا، از آن براى مصارف شهرى استفاده مى‏شود.