موضوع تحقیق:((نا همواری های استان آذر بایجان غربی))
برای مشاهد به ادامه مطلب بروید
الف) ناهموارىها
رشته کوههاى آذربایجان غربى را در واقع بایستى دنباله رشته عظیم زاگرس محسوب داشت که به وسیله رودخانه گدار واقع در شهرستان نقده از رشته اصلى جدا گردیده است. این رشته که در غرب دریاچه ارومیه در امتداد مرز ایران و ترکیه و بخشى از مرز ایران و عراق قرار دارد از جنوب به شمال کشیده شده و خط الراسهاى آن غالبا مرز ایران و عراق و ترکیه را تشکیل مىدهد. طول رشته کوههاى آذربایجان غربى از دره گدار تا دره رودخانه ارس کلاً 314 کیلومتر است و عرض آن حداقل 25 کیلومتر (غرب شهر سلماس) و حداکثر 80 کیلومتر (شمال خوى) و به طور متوسط 50 کیلومتر مربع است و مساحتى معادل 15200 کیلومتر مربع را زیر پوشش قرار داده است.
مهمترین کوههاى تشکیل دهنده این ارتفاعات عبارتند از: کانى سفید، گرده سور، بزسینا، اورین بزرگ و کوچک، حاجى بیک، کتل داغى، قوشچى، دارکش، و ... که بلندترین آنها کوه اورین بزرگ به ارتفاع حدود 3650 متر است که در 32 کیلومترى غرب خوى واقع شده است.
کوهستان قره داش یا تکاب
این کوهستان از شمال به دره رودخانه قرنقو و شورچاى، از غرب به رودخانه خور خوره و زرینه رود، از شرق به رود قزل اوزن و از جنوب به رودخانههاى قزل اوزن، یول کشتى، آقا ویس و ایراب محدود است و که کلاً مساحتى معادل 16000 کیلومتر مربع را زیر پوشش قرار داده و خط الراسهاى آن بخشى از مرز استانهاى آذربایجان غربى و شرقى، زنجان و کردستان را تشکیل داده است. مهمترین کوههاى تشکیل دهنده این کوهستان عبارتند از: اوکوز داغ، اوچ مازو، قزل داغ، بلقیس، سلیم کش، آق بایر، خال داغى، گرده تاج، و ... که بلندترین قله آن کوه بلقیس به ارتفاع 3332 متر و در 34 کیلومترى شمال شرقى تکاب واقع شده است.
رشته میشو داغ
میشوداغ رشته کوههاى است واقع در شهرستانهاى تبریز، مرند و خوى که به صورت قوسى از جنوب روستاى سید حاجین از شهرستان خوى شروع شده و تا غرب صوفیان ادامه مىیابد. عرض این رشته کوه از کوههاى اویا داغ، قازان، علمدار، اوزون یال، کسر بابا، فلخ، گللر، گچى قلعه، مشکول و خلى داغ تشکیل یافته و بین 3 تا 20 کیلومتر بوده و بلندترین قله آن کوه علمدار به ارتفاع 3155 متر است که در 23 کیلومترى جنوب غربى مرند واقع شده است.