موضوع تحقیق:((نا همواری های استان ایلام))

 

موضوع تحقیق:((نا همواری های استان ایلام))

برای مشاهد به ادامه مطلب بروید

معروفترین و بزرگترین رشته کوههاى استان، سبلان و طالش مى‏باشد، که از شمالى‏ترین نقطه استان در ادامه رشته کوه قره داغ که از استان آذربایجان شرقى به سمت شرق کشیده شده است، گذشته و به دره رودخانه قره سو و دره رود ختم مى‏شود.

شاخه‏اى از این رشته کوه در آن سوى دره رود به کوههاى خروسلو و شاخه‏اى دیگر به کوه‏هاى برزند (صلوات داغ) مى‏پیوندد که این کوهها نیز پس از عبور از شهرستان‏هاى بیله سوار و مغان در حدود شرقى استان به منتهى الیه شمالى رشته کوه طالش مى‏پیوندد.

سبلان از کوههاى بلندى چون گمش آباد، قوشه داغ، نرمیق، سامانچه، اوغلان داغ، قیر داغ، صومعه، بز داغ، ایریک داغ، قصر داغ، قزل گل و صائین گدوک تشکیل یافته است، که بلندترین قله آن 4811 متر و همچنین قله حرم داغى 4650 متر و کسره داغ 4600 متر از مهمترین ارتفاعات به شمار مى‏روند.

یکى دیگر از رشته کوههاى استان اردبیل، طالش مى‏باشد که بر خلاف کوههاى دیگر، به موازات کناره دریاى خزر از شمال به جنوب کشیده شده است.

این رشته کوه از منتهى الیه شرقى کوههاى برزند آغاز، و در سراسر حدود شرقى استان با افزایش تدریجى ارتفاع، به طرف جنوب کشیده مى‏شود و در خارج از حدود استان سرانجام به رشته کوه البرز مى‏پیوندد.

رشته کوه طالش در قسمت‏هاى مختلف خود به نامهاى پشتاسارا، بغرو و پلنگا نیز نامیده مى‏شود.

رشته کوه پلنگا در حوالى دریاچه نئور از رشته اصلى منشعب و در سراسر شهرستان خلخال کشیده شده است.

بلندترین نقطه این شاخه فرعى، قله 3322 مترى آغ داغ و کوههاى پلنگا ـ سهدى وازنو، از دیگر قلل آن مى‏باشد.

از قلل دیگر رشته کوه طالش مى‏توان حصار بلاغى، عجم و شاه معلم را نام برد.

در میان رشته کوه‏ها و واحدهاى ناهموار یاد شده و در روند تکامل این ناهموارى‏ها، دشت‏هاى کوچک و بزرگ متعددى به وجود آمده است، که امروزه بستر فعالیت‏هاى اقتصادى در استان اردبیل به شمار مى‏روند.

البته به جز دشتهایى که در محل پس روى آب دریاى خزر، در اثر تغییرات آب و هواى دیرینه زمین و حرکات زلزله خیزى آن به علت کوهستانى بودن منطقه به وجود آمده است، دشت‏هاى موجود در این استان از وسعت قابل توجهى برخوردار نمى‏باشند، و عموما به صورت جلگه‏هاى کوچک و بزرگ آبرفتى پایکوهى به چشم مى‏خورند، که از مهمترین آنها از نظر وسعت مى‏توان به دشتهاى زیر اشاره نمود:

دشت مغان

دشت مغان ایران تنها قسمت کوچکى از مغان بزرگ مى‏باشد، که قسمت اعظم آن در خاک جمهورى آذربایجان قرار گرفته است.

این دشت پر برکت و حاصلخیز در محدوده استان اردبیل 350 هزار هکتار وسعت دارد که به وسیله کوههاى خروسلو از جنوب، رود ارس از شمال و مرز بین‏المللى ایران و جمهورى آذربایجان از شرق محدود شده است.

این دشت در آنسوى مرز تا ساحل دریاچه خزر کشیده است.

دشت مغان پست‏ترین منطقه استان محسوب مى‏شود و 1200 متر پایین‏تر از دشتهاى دیگر و در ارتفاع 100 مترى قرار دارد.

دشت اردبیل

دشت اردبیل در بین دامنه‏هاى سبلان و رشته کوه طالش و بزقوش قرار دارد. این دشت با وسعتى حدود 95 هزار هکتار، در ارتفاع 1350 مترى از سطح دریا واقع شده است.