موضوع تحقیق:((نا همواری های استان قم))

موضوع تحقیق:((نا همواری های استان قم))

برای مشاهد به ادامه مطلب بروید

به طور کلى ناهموارى‏هاى استان قم را بر سه نوع مى‏توان تقسیم کرد: کوهستانى، پایکوهى و دشت‏ها.

نواحى کوهستانى

نواحى بالاتر از ارتفاع 1500 متر استان را شامل مى‏شود که عمدتا در جنوب و جنوب غربى آن قرار دارند.

کوههاى استان جزیى از رشته کوه مرکزى ایران مى‏باشند.

مهمترین ارتفاعات استان عبارتند از:

ـ کوه ولیجا به ارتفاع 3330 متر در جنوب استان قم.

ـ کوه تخت سرحوض به ارتفاع 3193 متر در جنوب قم در بخش کهک.

ـ کوه گلستانى به ارتفاع 1875 متر در غرب و در نزدیکى طغرود.

ـ کوه خر کشته به ارتفاع 2769 متر در جنوب غربى شهر.

ـ کوه آقانظر به ارتفاع 2676 متر در جنوب غربى قم.

ـ کوه یزدان به ارتفاع 1533 متر در یازده کیلومترى غرب قم.

ـ کوه کلاه قاضى در شش کیلومترى جنوب غربى قم که کوه خضر و کوه دوبرادران نیز از این سرى کوهها هستند.

کوه‏هاى دیگرى که در اطراف قم قرار گرفته‏اند و داراى ارتفاع چندانى نمى‏باشند عبارتند از:

ـ کوه‏هاى تیره، فردو، کرمجگان و وشنوه، که در بخش کهک قرار دارند.

ـ همچنین سفیدکوه، سیاه کوه، گل تپه و کوههاى محمودآباد، نمک و شاهجرد نیز در اطراف رودخانه قم قرار دارند.

نواحى پایکوهى

این نواحى نیز بیشتر در جنوب و جنوب غرب استان قم و در پاى ارتفاعات ذکر شده قرار دارند و از رسوبات ریز و درشت تشکیل و به شکل مخروط افکنه‏هاى کوچک و بزرگ مى‏باشند.

به دلیل نفوذپذیرى زیاد این رسوبات، سفره‏هاى زیرزمینى آب در این نقاط غنى بوده و به صورت چاه و قنات مورد بهره‏بردارى قرار مى‏گیرند و لذا این نواحى محلّ پیدایش و توسعه روستاهاى متعدد شده است.

دشت‏ها

سرزمین‏هاى هموار وسیعى در مرکز، شمال و شرق استان قم به صورت دشت دیده مى‏شوند که با شیب ملایم از اطراف به سمت دریاچه‏هاى حوض سلطان و دریاچه نمک قم کشیده شده‏اند و عمدتا از رسوبات آبرفتى با دانه‏بندى مختلف تشکیل شده‏اند و به دلیل نفوذپذیرى زیاد داراى سفره‏هاى زیرزمینى غنى مى‏باشند، اما از آنجا که سازندهاى زیر رسوبات آبرفتى عمدتا از گچ و نمک مى‏باشند، میزان املاح و شورى این آبها زیاد است.

دریاچه حوض سلطان

حوض سلطان یا دریاچه شاهى به صورت یک حوضه کویرى است با جهت غربى ـ شرقى که در گوشه دریاچه نمک واقع شده است، در تابستان سفید مایل به قهوه‏اى و کویر کامل مى‏باشد و در زمستان و بهار به صورت دریاچه‏اى ظاهر مى‏شود.

در تابستان از همه جاى آن مى‏توان عبور کرد. شیب آن از مشرق به مغرب مى‏باشد. در گذشته وسیع‏تر از امروز بوده و در واقع بخشى از دریاچه نمک (مسیله) بوده ولى امروزه از آن جدا افتاده است.

دریاچه نمک (مسیله)

به صورت یک سه ضلعى در بین ارتفاعات محدود است. میزان نمک آن بسیار زیاد است، به طورى که از آن نمک استخراج مى‏شود.

دریاچه‏اى است فصلى در تابستان قسمت اعظم آن خشک شده و قشر ضخیمى از نمک در روى آن ایجاد مى‏شود. ولى در زمستان و بهار کاملاً از آب پر مى‏شود و هرگز در طول سال خشک نمى‏شود. بیشتر عمق آن در شمال غربى دریاچه است.