موضوع تحقیق:((نا همواری های استان قزوین))

موضوع تحقیق:((نا همواری های استان قزوین))

برای مشاهد به ادامه مطلب بروید

استان قزوین به دوناحیه کوهستانى و دشتى تقسیم مى‏شود. منطقه کوهستانى آن در شمال قرار دارد و دهستان الموت رودبار و قسمتى از کوهپایه اقبال و پشگل دره را در بر مى‏گیرد. در همین ناحیه، بخشى از رشته کوه البرز از بخش شمال غربى و از استان گیلان به طرف جنوب غربى در داخل استان قزوین کشیده شده است. سیالان و الموت دو قله از قله‏هاى معروف کوهستانى بخش غربى البرز مى‏باشد. دره‏هاى البرز در دامنه خشک جنوبى به ویژه در ناحیه قزوین، باریک و کم عرض هستند و با دیوارهاى پُر شیب کشیده شده‏اند. آبادترین و پرجمعیت‏ترین دره‏هاى آن دره شاهرود و دو شعبه‏ى معروف آن طالقان و الموت هستند که آب دامنه‏هاى جنوبى البرز را به سفیدرود پیوند مى‏دهد. دره و رودخانه شاهرود کوه‏هاى میان دره چالوس و سفید رود را از شرق به غرب شکافته و آن را به دو قسمت شمالى و جنوبى تقسیم مى‏کند. کوه‏هاى طالقان، سیالان، الموت و تخت سلیمان، با ارتفاع 4400 متر در ساحل چپ سفیدرود، با قله دلفج با ارتفاع 2770 متر که از قله‏هاى آتشفشانى است اتصال یافته است. در جنوب شاهرود، کوه‏هاى زیاران، سبزپوش، خزران و دیگر کوه‏ها واقعند که از زمان‏هاى پیشین راه‏هاى پیاده شمالى جنوبى قزوین بوده است که بعضى از آنها در امتداد دره‏ها تا ساحل دریاى مازندران (خزر) امتداد داشته است. این راه‏ها ناحیه دشت قزوین را به غرب مازندران و شرق گیلان متصل مى‏کرده‏اند. در ناحیه غربى دشت قزوین یک رشته ارتفاعات موازى از شمال به جنوب به نام چرگر کشیده شده که (استان) قزوین را از (استان) زنجان و خمسه جدا مى‏کند. در قسمت جنوبى این استان چند رشته کوه به موازات هم قرار دارند که به نام رامند معروف هستند. ارتفاعات مزبور در جنوب شرقى دهستان زهرا قرار دارند. این ارتفاعات در قسمت جنوب غربى با کوه‏هاى خرقان و درگزین استان همدان پیوند دارند. استان قزوین از جانب غربى، بدون هیچ مانعى، به جلگه ساو جبلاغ که در حال حاضر جزء محدوده استان تهران است و کوه طالقان که آن را ازاستان قزوین جدا کرده است، منتهى مى‏شود. برخى از کوه‏هاى استان قزوین عبارت است از:

1ـ رامند:

این کوه در جنوب شرقى دهستان زهرا واقع شده است و از چند سلسله موازى که از شمال شرقى به جنوب غربى امتداد دارد تشکیل شده است بزرگترین قله این کوه رامند نامیده مى‏شود.

در یک سوى قله رامند، تپه اشتره جین قرار دارد در بالاى این تپه چشمه‏اى قرار دارد که منسوب به حضرت على علیه‏السلام است. مردم همه ساله براى زیارت به کوه رامند مى‏روند و پس از یکى دو روز توقف و قربانى کردن گوسفند به محل خود باز مى‏گردند.

2ـ آوان:

کوه آوان در خط الرأس رشته کوه البرز و در شمال رودبار، با ارتفاع 3750 متر واقع شده و به «خشته چال» هم معروف است. خط الرأس این کوه در جهت شمال غربى ـ جنوب شرقى است و قسمتى از مرز طبیعى شهرستان قزوین و تنکابن به شمار مى‏رود.

رودخانه‏ها ازگین، سفید آب و اوان از سرشاخه‏ها سفیدرود از این کوه سرچشمه مى‏گیرد.

در دامنه این کوه دریاچه زیبایى کوهستانى به نام آوان قرار دارد. آب این دریاچه از چشمه‏ها درون آن تأمین مى‏شود. روستاى معلم کلایه قزوین در جنوب این دریاچه قرار دارد.

3ـ الموت:

کوه الموت در شمال قزوین واقع است و از جانب شمال به نواحى کوهستانى مازندران و تنکابن و از شرق و جنوب به طالقان و از غرب به رودبار منتهى مى‏شود. برخى از سرچشمه‏هاى شاهرود، یعنى طالقان‏رود و اندجرود از این کوه سرچشمه مى‏گیرد از مرتفع‏ترین قله‏هاى آن مى‏توان از تخت سلیمان با 4400 متر، نام برد.

دشت‏ها

دشت قزوین یکى از مناطق با اهمیت کشاورزى استان و کشور است به منظور بهره‏بردارى از دشت وسیع قزوین (58 هزار هکتار) طى دهه‏هاى قبل، با ایجاد سازمان عمران قزوین و مکانیزه کردن کشت و با ایجاد شبکه آبیارى طالقان رود که آب آن به محدوده شمالى دشت قزوین انتقال مى‏یابد، قدم‏هاى بزرگى برداشته شده است.

در این سیستم آبیارى، آب جمع شده در پشت سد انحرافى سنگبان که بر روى طالقان‏رود احداث شده به وسیله تونلى به طول 9 کیلومتر به سد زیاران منتقل شده و از آنجا به وسیله یک کانال اصلى به طول 95 کیلومتر آب مورد نیاز دشت قزوین را تأمین مى‏کند.