موضوع تحقیق:((نا همواری های استان سیستان و بلو چستان))
برای مشاهد به ادامه مطلب بروید
کوههاى سیستان و بلوچستان جزو رشته کوههاى مرکزى ایران مىباشد که شامل ناهمواریهاى مشرق چاله لوت و ارتفاعات دیواره شرقى و جنوبى چاله جازموریان است.
بطور کلى این ناهموارىها شامل دو قسمت مىشوند: 1ـ کوههاى سیستان. 2ـ کوههاى بلوچستان.
1ـ کوههاى سیستان
این کوهها با جهت شمالى جنوبى شامل چین خوردگىهاى فشردهاى هستند که از غرب به بیابان لوت و از شرق به دشت سیستان منتهى مىگردد. پلنگ کوه، مشرف به دشت سیستان یکى از مهمترین برجستگىهاى این ناحیه است. کوه خواجه نیز در حاشیه دریاچه هامون و در مغرب زابل، تنها کوه دشت سیستان است ارتفاع این کوه حدود 900 متر از سطح دریاست.
2ـ کوههاى بلوچستان
کوههاى بلوچستان در جنوب کوههاى سیستان و بین چاله لوت و جازموریان بیابان ماشکل (ماشکید) و سواحل دریاى عمان گسترده شدهاند. ارتفاعات این ناحیه عبارت از: کوه تفتان، کوه بزمان، کوه بیرگ، ملک سیاه کوه و کوه بم پشت، سلسله جبال پیرسواران، پنج انگشت، فنوج و اسپیدان مىباشد.
ـ کوه تفتان
در 50 کیلومترى شمال شرقى شهر خاش و از آتشفشانهاى نیمه فعال ایران است که از دهانه آن دایما بخار گوگرد خارج مىشود. ارتفاع تفتان از سطح دریا 4042 متر است.
ـ کوه بزمان (زنده)
این کوه در شمال چاله جازموریان با ارتفاع 3497 متر از سطح دریا قرار گرفته است. این کوه، چاله لوت را از جازموریان جدا مىکند.
ـ کوه بیرگ
یکى از ارتفاعات شهرستان سراوان است و یکى از مناطق عشایرى استان محسوب مىشود.
ـ کوه ملک سیاه
ملک سیاه، کوه آتشفشانى خاموش است که با ارتفاع 1642 متر از سطح دریا و در شمال زاهدان واقع شده است و نقطه مرز مشترک ایران، پاکستان و افغانستان را تشکیل مىدهد.
ـ کوههاى بم پشت
این کوهها در حد فاصل شهرستان سراوان و چابهار واقع شده است.
سلسله جبال پیر سوران
این سلسله جبال در مغرب استان واقع شده است و کویر لوت را از بلوچستان جدا مىسازد.
از دیگر کوههاى بلوچستان مىتوان از: پنج انگشت، فنوچ، اسپیدان نام برد.
دشتهاى استان را مىتوان به دو قسمت عمده تقسیم کرد که عبارتند از:
1ـ دشت سیستان یکى از دشتهاى داخلى فلات ایران است که بطور متوسط 475 تا 500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و از آبرفتهاى رودخانه هیرمند و سیلابهاى اطراف آن پوشیده شده است.
2ـ دشتها و جلگههاى پراکنده در بلوچستان شامل دشت بمپور، دشتهاى اطراف رودخانه سرباز، جلگه دشتیارى در منطقه چابهار، جلگههاى ساحلى دریاى عمان و جلگهها و دشتهاى دیگرى نظیر بزمان، ایرانشهر، گشت، پیشین و گوهر کوه.