موضوع تحقیق:((نا همواری های استان خوزستان))

موضوع تحقیق:((نا همواری های استان خوزستان))

برای مشاهد به ادامه مطلب بروید

خوزستان از لحاظ ناهموارى به سه منطقه: کوهستانى، جلگه‏اى و ساحلى تقسیم مى‏شود. در شمال و شرق این استان رشته کوه‏هاى زاگرس قرار گرفته است که ارتفاع آن به سوى جنوب غربى به تدریج کاهش مى‏یابد و در نواحى جنوبى‏تر به صورت تپه ماهورهایى نمایان مى‏شود.

قسمت جلگه‏اى خوزستان بین دامنه‏هاى شمال و شمال شرقى مرز ایران و عراق بین ارتفاعات حمرین و مصب اروند رود قرار دارد.

نواحى ساحلى جنوب خوزستان عموما بسیار کم عرض و باریک هستند و در طول سواحل آن بنادر خرمشهر، آبادان، امام خمینى و ماهشهر قرار دارد.

لازم به ذکر است که در خوزستان به علت کمى ارتفاع، آب دریا در قسمتى از کرانه‏ها (بین اروند رود تا رأس تویشیه) و جریان رودخانه‏ها، در سایر نقاط، باتلاق‏هاى وسیعى را ایجاد کرده‏اند که به علت دارا بودن آب دائمى و نى زیاد هور نامیده مى‏شود. در قسمت‏هاى داخلى، هورهاى مهم در نواحى دشت آزادگان و شادگان واقع‏اند.

بزرگترین هور خوزستان، هور العظیم است که از آبهاى کرخه، دویرج و اروند رود تشکیل مى‏شود. این هور که به طول 100 و عرض 15 تا 75 کیلومتر است، از غرب به وسیله رود دجله و از شرق به وسیله جلگه هموارى در خاک ایران محدود است در خاک عراق از جنوب تا کنار دجله و از شمال تا چند کیلومترى شهر عماره در کنار دجله ادامه دارد و در ایران، شهرهاى بستان، سوسنگرد و هویزه در کنار این هور قرار دارد.

شهرستان‏هاى اندیمشک، اهواز، ایذه، بندر ماهشهر، دزفول، رامهرمز، شوشتر و مسجد سلیمان در منطقه کوهستانى استان خوزستان واقع هستند.

مهمترین ارتفاعات این شهرستان‏ها عبارت است از:

در اندیمشک ارتفاعات آبنگون (1930 متر)، ایبر (481 متر).

در اهواز کوه‏هاى میش داخ (270 متر)، مشرهات (153 متر)، خنزیره (150 متر)، خرفخون (143 متر).

در بندر ماهشهر ارتفاعات تل خدا (173 متر)، مویلهه (150 متر).

در بهبهان کوه‏هاى بندگلال (2800 متر)، اشکفت دراز (2331 متر)، خیز (1637 متر)، جولهى (1232 متر)، پشکر (1113 متر)، پرباویزه (1050 متر)،

در دزفول ارتفاعات کى نو (3512 متر)، زنگلاب (3357 متر)، ملوک (3151 متر)، کینه زا (2920 متر)، منگ رضا (2818 متر)، گوشتون (2624 متر)، شاهرود (2550 متر)، سرتنگ (2520 متر)، آب سورگلى (2450 متر)، تازه (2370 متر)، دى گوله (2350 متر)، میان کوه (2328 متر)، منارزه (2300 متر)، نودر (2275 متر)، چلو (2250 متر)، مجاه (2250 متر)، سالن (2184 متر)، تیت (2151 متر)، دلى (2150 متر)، لاوه (2150 متر)، لنگر (2100 متر)، گور رو (2050 متر)، گیوه در (2010 متر)، مهک (2000 متر)، کرناس (1950 متر)، کى ماسى (1900 متر)، چلان (1850 متر)، ایلو (1813 متر)، مَلاه (1810 متر)، سفید (1800 متر)، گوشدان (1800 متر)، فارول (1750 متر)، کمر سفید (1750 متر)، درگ (1720 متر)، على مراد خانى (1700 متر)، مالگه مراد (1663 متر)، تولوز (1662 متر)، بر آفتاب (1650 متر)، مکى (1600 متر)، هفت تنان (1570 متر)، تیت مله (1550 متر)، ملهبستان (1520 متر)، سرگریان (1503 متر)، دز (1463 متر)، ملر (1419 متر)، رتیکو (1300 متر)، تنگه گچ (1293 متر)، نیرو (1261 متر)، اسفندیارى (1250 متر)، لرستان (1100 متر)، جیر کوه (1050 متر)، بردکهدون (1000 متر).

در رامهرمز کوه‏هاى مهره (2849 متر)، چادون (2430 متر)، مقر (2375 متر)، تنبلان (2110 متر)، قلعه نجف (1765 متر)، چتلین (1650 متر)، گردکى (1513 متر)، گچ (763 متر)، آوشتون (750 متر)، دشت کلات (750 متر)، دوگچا (700 متر)، دره قیر (650 متر).

در مسجد سلیمان کوه‏هاى سفید دون (2776 متر)، ملار (2710 متر)، نونار (2587 متر)، ابو رستان (2550 متر)، مونار (2530 متر)، تازى (2350 متر)، میرخشک (2329 متر)، دقولا (2248 متر)، جیگرى (2050 متر)، چیلو (1710 متر)، پاچه لارزندان (1610 متر)، کمره (1610 متر)، دو تالکى (1595 متر)، اودیو (1560 متر)، ده لتون (1550 متر)، آسمارى (1391 متر)، انبار اسبى (1350 متر)، سرخ بود (1350 متر)، گریوه (1350 متر)، گلالک (1200 متر)، دوبلوطان (1177 متر)، لندر (1165 متر)، بابا زاهد (1150 متر)، چاله بلوطک (1150 متر)، سترون (1030 متر)، پیتوک (1000 متر)، سریک (1000 متر)، گچ جارو (735 متر)، نسار (710 متر)، گچ (700 متر)، بامستان (650 متر)، بن پره (650 متر)، بهانک (650 متر)، رگ هلیل (650 متر)، تنگه مو (620 متر)، برتاپو (600 متر)، برنشانده (600 متر)، تور موریان (600 متر)، سلیران (550 متر). در دشت آزادگان کوه الله اکبر با ارتفاع 55 متر قرار دارد.