موضوع تحقیق:((نا همواری های استان کردستان))

موضوع تحقیق:((نا همواری های استان کردستان))

برای مشاهد به ادامه مطلب بروید

از نظر زمین شناسى، کردستان را مى‏توان به سه ناحیه مشخص تقسیم کرد. این سه ناحیه تقریبا به موازات یکدیگر و در مجموع به موازات روند راندگى زاگرس امتداد یافته و به صورت زیر تقسیم بندى شده است:

1ـ ناهمواریهاى ناحیه شرقى و جنوب شرقى

تمامى منطقه قروه، بیجار و تکاب را در برگرفته و حد غربى آن را مى‏توان محور کرمانشاه ـ سنندج ـ دیواندره و دشت اوباتو دانست.

2ـ ناحیه مرکزى و شمالى

این ناحیه در حقیقت ادامه جنوبى کوه‏هاى غربى است. حد جنوبى این ناحیه تقریبا تا محور سنندج ـ مریوان ادامه مى‏یابد و در شمال به کوه‏هاى آذربایجان غربى متصل مى‏شود.

3ـ کوههاى ناحیه جنوبى و جنوب غربى

در کل منطقه جنوب مریوان به موازات سلسله کوه‏هاى اصلى زاگرس ومحور کامیاران ـ مریوان تشکیل شده و به کوه‏هاى بیستون در کرمانشاه متصل مى‏شود. این ناحیه را مى‏توان زاگرس شمالى نامید.

مهمترین ارتفاعات کردستان

1ـ در بخش مرکزى سنندج دو رشته کوه که جهت امتداد آن از شمال غربى به جنوب شرقى است وجود دارد این دو رشته از کوه معروف و مرتفع چهل چشمه که بعداز کوه شاهو مرتفع‏ترین کوه کردستان است منشعب مى‏گردد و بطور مستقیم در شمال غربى سنندج پیش رفته و به دو شعبه تقسیم مى‏شود:

الف) یکى تقریبا از 25 کیلومترى غرب سنندج گذشته و شعبات فرعى آن تا جنوب غربى سنندج ادامه پیدا مى‏کند و به رودخانه ژاوه منتهى مى‏گردد.

گردنه آرین پست‏ترین نقطه این شعبه است و مهمترین شعبات آن آبیدر واقع در جنوب غربى شهر سنندج مى‏باشد که ارتفاع آن از سطح دریا به 2538 متر مى‏رسد.

ب) شعبه دوم از شرق سنندج و رودخانه قشلاق و جنوب قروه و شمال سنقر و اسدآباد همدان گذشته و به کوه الوند متصل مى‏گردد و پست‏ترین نقطه آن گردنه صلوات آباد است.

2ـ کوههاى شمالى بیجار که بیشتر خاکى است و از شمال غربى به جنوب شرقى کشیده شده و خط الرأس آن شهرستان فوق و بخش‏هاى تکاب و ماه نشان مى‏باشد.

قله کوه‏هاى امامزاده ایوب انصار و زرنیخ و شاه نشین از بلندترین قلل این رشته محسوب مى‏شود.

3ـ کوه‏هاى جنوبى بیجار که خط الرأس آنها حد طبیعى بین شهرستان بیجار و قروه مى‏باشد که بلندترین قله آن به ارتفاع 2642 متر با نام قله زیره مى‏باشد.

4ـ کوه‏هاى مرکزى بیجار که تقریبا موازى با کوه‏هاى شمالى کشیده شده است از نزدیکى شهر بیجار و دهستان پیر تاج گذشته و به کوه‏هاى خرقان متصل مى‏گردد. بلندترین قلل آن عبارتند از: سرقیصه، نقاره کوب، پنجه على، تماشا، حمزه عرب و چنگ الماس.

5ـ ارتفاعات ملقرنى در کنار شهر سقز که بلندترین نقطه آن از سطح دریا به 1400 متر مى‏رسد.

6ـ کوه چهل چشمه و ارتفاعات آن از مهمترین ارتفاعات شهرستان مریوان است.

7ـ کوه هزار مرگه از کوه چهل چشمه منشعب مى‏گردد و ارتفاع آن از سطح دریا به 2707 متر مى‏رسد.

این کوه به سه رشته اصلى و مهم تقسیم مى‏شود.

الف) کوه معروف به سلسله لشت شهیدان که در جنوب مریوان و شمال دره شیلر کشده شده و بلندترین قله آن به ارتفاع 2491 متر مى‏رسد.

ب) شعبه شمال غربى که تقریبا موازى با رشته اول و آن هم در شمال دره شیلر کشیده شده است.

ج) شعبه جنوب شرقى که بین اراضى مریوان و دیواندره کشیده شده است.

دشت‏هاى استان کردستان

کردستان منطقه‏اى کوهستانى است از این جهت دشتهاى آن بسیار محدود به نظر مى‏رسد. تنها در مناطقى از قروه، کامیاران، مریوان، دیواندره و گروس بیجار دشتهاى وسیع وجود دارند.

همچنین دشتهاى کم وسعتى بر بستر رودخانه‏هاى قزل اوزن، گاو رودسیروان، قشلاق، گردلان و چند رودخانه دیگر وجود دارند. تنها در مسیر گاورود دشت نسبتا وسیعى به وجود آمده که از نظر کشاورزى داراى اهمیت است.

به طور کلى دشت‏هاى شمالى استان کردستان نسبتا وسیع و حاصلخیزتر هستند. جلگه‏هاى جنوبى کم وسعت بوده ولى آب و هواى مناسبترى دارند و با استفاده صحیح از آب مى‏توان این جلگه‏ها را به قطعات بسیار حاصلخیز کشاورزى تبدیل کرد.