موضوع تحقیق:(( آب وهوا ی مرکزی))
برای مشاهده به ادامه مطلب بروید
استان مرکزى که از یک طرف در کویر مرکزى و از طرف دیگر در محل زاویه چین خوردگى البرز و زاگرس واقع شده است، داراى چندین نوع آب و هوا به شرح ذیل است:
آب و هواى نیمه بیابانى
حدود 38 درصد مساحت استان مرکزى در منطقه نیمه بیابانى قرار گرفته است. این اراضى بین کوهستان و بیابان واقع شده است.
خاکهاى این مناطق، براى کشاورزى مناسب، و استفاده از آب قنات و رودخانه در این نواحى میسر است. قسمت اعظم مراتع استان در این نواحى قرار دارد و تراکم جمعیت نیز در این ناحیه نسبتا زیاد است. این نوع آب و هوا را در ساوه و زرند مىتوان دید.
آب و هواى معتدل کوهستانى
تقریبا نیمى از مساحت استان را آب و هواى معتدل کوهستانى در بر گرفته و سرزمینهایى را که بیش از 1500 متر ارتفاع دارند، شامل مىشود. بیشترین مراتع متوسط در این ناحیه قرار گرفته است که پوشش گیاهى آن غنىتر و دوره رشد گیاهان نیز بیشتر از نواحى دیگر است.
در این نواحى، امکان زراعت دیم غلات و همچنین امکان تجدید پوشش گیاهى جنگلى در نقاطى که خاک مناسب دارند، وجود دارد. این نوع آب و هوا را در شهرستانهاى اراک، خمین، تفرش و محلات، مىتوان دید.
آب و هواى سرد کوهستانى
12 درصد از اراضى استان مرکزى که در ارتفاعات واقع شدهاند، آب و هواى سرد دارند. وجود برف دایمى در قلهها، حاکى از آن است که میانگین دماى گرمترین ماه سال نیز بسیار پایین است.
مراتع مرغوب استان در این نواحى واقع شدهاند و شعبات رودخانههاى دایمى استان نیز از این مناطق سرچشمه مىگیرند. تراکم جمعیت در این نواحى چندان زیاد نیست. نمونه این آب و هوا را مىتوان در آستانه و شازند مشاهده نمود. به علت تنوع آب و هوا، میزان رطوبت و باران در مناطق مختلف یکسان نبوده و بارش آن متغیر است. رطوبت هوا در شهرستانهاى این استان نیز یکسان نیست.
در مناطق کوهستانى، ریزش جوى اغلب به صورت برف، و در مناطق کم ارتفاع بیشتر به صورت باران ظاهر مىشود. شمال استان در ناحیه زرند جزو کم بارانترین، و ارتفاعات شازند در جنوب غربى از پربارانترین مناطق این استان به شمار مىروند.
بر اساس آمار موجود، تغییرات جوى استان مرکزى از سال 1369 تا 1375 به شرح زیر گزارش شده است:
میانگین میزان بارندگى سالانه، 7/337 میلىمتر، میانگین حداکثر مطلق درجه حرارت، 7/38 سانتىگراد و میانگین حداقل مطلق درجه حرارت، 6/17ـ سانتىگراد بوده است.