موضوع تحقیق :(( صنایع ماشینی استان آذربایجان شرقی))

موضوع تحقیق :(( صنایع ماشینی استان آذربایجان شرقی))

برای مشاهده به ادامه مطلب بروید

صنایع ماشینى این استان را مى‏توان برحسب مقدار مصرف مواد اولیه و کیفیت تولید به دو دسته عمده «صنایع سبک» و «صنایع سنگین» تقسیم نمود. صنایع سبک این استان شامل: کارخانجات خشکبار، کارخانه‏هاى مبل و صندلى، کارگاههاى چرم سازى، صنعت تولید برق، صنعت شیشه‏سازى، کارخانه رنگ سازى، کارخانه کبریت سازى، صنعت نساجى و صنعت کفش و ... .

و صنایع سنگین عبارتند از: پالایشگاه تبریز، کارخانه‏هاى ماشین سازى، کارخانه تراکتورسازى، کارخانه سیمان و.... پ از سال 1344 به علل موقعیت اقتصادى و صنعتى منطقه، نزدیکى استان به کشورهاى همسایه، وجود کارگران فعال و امکان تربیت متخصصان و تکنسین‏ها در دانشگاه‏هاى این استان، این منطقه به یکى از قطب‏هاى صنعتى کشور تبدیل شده و کارخانه‏هاى متعددى تأسیس و شروع به کار کردند. امروزه بخش صنعت تعداد قابل توجهى از نیروى انسانى را در این استان به خود جذب نموده است.

مهم‏ترین کارخانجات آذربایجان شرقى عبارتند از:

ماشین‏سازى تبریز

این کارخانه در سال 1345 با سرمایه دولت ایران و همکارى‏هاى علمى و فنى کشور چک و اسلواکى، در زمینى به مساحت 54 هکتار، در ناحیه قراملک تبریز بنیان‏گذارى شد و در سال 1351 بهره‏بردارى از این کارخانه آغاز گردید.

در این کارخانه انواع ماشین‏هاى تراش، مته، سنگ زنى، پرس، کمپرسور، الکتروموتور و ... ساخته مى‏شود. از شرکت‏هاى وابسته به کارخانه مزبور مى‏توان پمپ سازى پمپیران، شرکت کمپیدر و لیفتراک سازى سهند را نام برد.

تراکتورسازى تبریز

این کارخانه در سال 1346 بر اساس قرارداد منعقده بین ایران و رومانى مبتنى بر همکارى‏هاى فنى و اقتصادى، در زمینى به وسعت 324 هکتار در 6 کیلومترى غرب تبریز احداث گردید و بهره‏بردارى از آن در اسفند 1348 آغاز شد.

در اوایل سال 1354 با موافقت سازمان برنامه و بودجه ایجاد کارخانه تراکتور سازى بر اساس طرح رومانى متوقف و طرح جدید سى ـ فرگوسن انگلستان (MF)بر اساس صلاحدید شرکت با پنج پروژه منظم جایگزین طرح قبلى گردید.

پالایشگاه تبریز

این پالایشگاه در غرب شهر صنعتى تبریز واقع شده و یکى از پالایشگاه‏هاى مجهز ایران به شمار مى‏رود.

ساختمان آن از سال 1350 آغاز و در سال 1355 عملاً شروع به کار کرد. نفت خام اهواز و گچساران به وسیله لوله به این پالایشگاه انتقال مى‏یابد و بعد از تصفیه به مصرف استان‏هاى آذربایجان شرقى، آذربایجان غربى، کردستان، زنجان و همدان مى‏رسد.

مواد و مشتقاتى که از این پالایشگاه به دست مى‏آید عبارتند از: بنزین هواپیما، بنزین سوپر، بنزین معمولى، نفت سفید، گازوئیل، نفت کوره، قیر و گاز مایع.

سیمان صوفیان

این کارخانه در سال 1348 با مشارکت بخش خصوصى و بانکهاى دولتى تأسیس شد و بهره‏بردارى رسمى از آن در سال 1350 آغاز گردید. محصول این کارخانه، سیمان پرتلند درجه یک است که مواد اولیه آن را سنگ آهک، سنگ گچ، سنگ سیلیس و خاک رس تشکیل مى‏دهد. این کارخانه اکنون ملى شده و زیر نظر سازمان صنایع ملى اداره مى‏شود.

نیروگاه حرارتى تبریز

این نیروگاه در جنوب غربى تبریز واقع شده و در سال 1356 توسط شرکت آلستوم فرانسه آغاز به کار کرد ولى در جریان انقلاب اسلامى عملیات اجرایى آن راکد ماند و بعد از جنگ تحمیلى تکمیل گردید که شامل تأسیسات کارخانه و خانه‏هاى سازمانى مجهز براى کارگران و کارمندان مى‏باشد. قدرت مفید این نیروگاه 727 مگاوات مى‏باشد.

کبریت سازى

این استان داراى چهار کارخانه بزرگ کبریت سازى است. سابقه ساخت کبریت در تبریز به بیش از 60 سال مى‏رسد.

بزرگترین کارخانجات کبریت سازى این منطقه عبارتند از: کبریت سازى ممتاز، کبریت سازى ستاره، کبریت سازى 29 بهمن (توکلى سابق) و کبریت تبریز.

از کارخانه‏هاى دیگر استان مى‏توان هاکسیران دیزل، لیلاند دیزل ایران، بلبرینگ سازى و پیستون سازى ایران، دُرمن دیزل، دیزل ایدم، ترمو پلاس، حوله بافى برق لامع، تخته فشارى و نئوپان، شیر پاستوریزه، نوشابه سازى، چرم‏سازى خسروى و غیره را نام برد.

بر اساس آمار سال 1372، صنایعى که بیش از 50 نفر کارگر داشته‏اند 58 واحد بوده که از این تعداد 10 واحد صنایع مواد غذایى، آشامیدنى و دخانیات، 10 واحد صنایع نساجى، پوشاک و چرم، 1 واحد صنایع چوب و محصولات چوبى، 5 واحد صنایع شیمیایى، 9 واحد صنایع محصولات معدنى غیر فلزى، 22 واحد صنایع ماشین آلات، تجهیزات و محصولات فلزى و 1 واحد صنایع متفرقه مى‏باشد.